ఇది మనకి రోజు ఎదురయ్యే ఇబ్బందే,
ఎవరో ఫలానా సమయానికి వస్తానంటాడు, కానీ రాడు.
ఇంకెవరో ఈ రోజు తప్పకుండా ఇచ్చేస్తానంటాడు, కానీ ఇవ్వడు.
క్లాసులో సార్ కి రాయాల్సిన పనిని రేపు చూపిస్తాను అని చెప్తాం, కానీ ఆ మరుసటి రోజు కాలేజీ కే వెళ్లం.
ఇది ఇలా జరగాలని ఉంటింది, కానీ జరగదు.
ఇందాక చెప్పినట్లు ఈ పని తప్పకుండా చేస్తామన్న హామీ ఇస్తారు, కానీ చెయ్యరు.
ఇలా చెయ్యాలని ప్రొసీజర్ ఉంటుంది. కానీ ఎవ్వరూ దాన్ని అనుసరించరు.
నియమం ఉన్నది అతిక్రమించడానికి, నిబందన ఉన్నది ఉల్లంగించడానికి, పద్ధతి ఉన్నది పాటించకపోవడానికి.
దాంతో ఎక్కడ చూసినా మనకు తప్పే కనబడుతుంది.
రోడ్ల మీద తప్పు,,,,,,,, ఆఫీసుల్లో తప్పు,,,,,,,,, ఇంట్లో తప్పు,,,,,,, బయట తప్పు,,,,,,,,.
ఈ ప్రపంచం ఇలా ఉండాలి, ఇలా నడవాలి అనడానికి మనకు కొన్ని వ్యక్తిగత ప్రమాణాలుంటాయి. దీనికి అనుగుణం గా లేనిది ఏదైనా మనకు కష్టం కలిగిస్తుంది. వేదనకు గురిచేస్తుంది. ఇంకా ముఖ్యంగా అశాంతికి లోను చేస్తుంది.
ఇందులో "అది తప్పే కదా మరి" అని తేల్చడం కన్నా కూడా, మనల్ని మనం శాంతి గా ఎలా ఉంచుకోవాలన్నదే ముఖ్యం.
ఈ ప్రపంచం ఇలాగే ఉంటుంది, దాని మానాన అది నడుస్తూ పోతుంది అనుకునేంత విముఖత మనకు అక్కర్లేదు. లేదంటే ఈ ప్రపంచాన్ని మార్చాలని పూనుకున్న మహానుభావులందరినీ తప్పు పట్టిన వాళ్ళమవుతాం. కాబట్టి ఆ తప్పు మనం చేయనక్కరలేదు.
అయితే---
ఇక్కడ ఒక కీలక విషయం దాగుంది. అది ఏంటంటే....
రెండేళ్ళ పిల్లగాడు తప్పుగా మాట్లాడితే మనకు కోపం రాదు. వాడింకా మాటలు నేర్చుకుంటున్నాడు అనుకుంటాం.
అలాగే ఈ జనమంతా ఇంకా బతకటం నేర్చుకుంటున్నారనుకోవచ్చ్చు కదా!
ఈ ప్రపంచం ఇంకా కొత్తగా నిర్మాణం అవుతూనే ఉందనుకోవచ్చు కదా!
జీవితాంతం జీవించటం ఎలాగో నేర్చుకుంటూనే ఉండాలంటాడు ఒక రోమన్ తత్వవేత్త.
ఈ ప్రపంచం ఇంకా నేర్చుకుంటూనే ఉందేమో! పర్ఫెక్ట్ అవడానికి సమయం పడుతుందేమో!
ఎవరో ఫలానా సమయానికి వస్తానంటాడు, కానీ రాడు.
ఇంకెవరో ఈ రోజు తప్పకుండా ఇచ్చేస్తానంటాడు, కానీ ఇవ్వడు.
క్లాసులో సార్ కి రాయాల్సిన పనిని రేపు చూపిస్తాను అని చెప్తాం, కానీ ఆ మరుసటి రోజు కాలేజీ కే వెళ్లం.
ఇది ఇలా జరగాలని ఉంటింది, కానీ జరగదు.
ఇందాక చెప్పినట్లు ఈ పని తప్పకుండా చేస్తామన్న హామీ ఇస్తారు, కానీ చెయ్యరు.
ఇలా చెయ్యాలని ప్రొసీజర్ ఉంటుంది. కానీ ఎవ్వరూ దాన్ని అనుసరించరు.
నియమం ఉన్నది అతిక్రమించడానికి, నిబందన ఉన్నది ఉల్లంగించడానికి, పద్ధతి ఉన్నది పాటించకపోవడానికి.
దాంతో ఎక్కడ చూసినా మనకు తప్పే కనబడుతుంది.
రోడ్ల మీద తప్పు,,,,,,,, ఆఫీసుల్లో తప్పు,,,,,,,,, ఇంట్లో తప్పు,,,,,,, బయట తప్పు,,,,,,,,.
ఈ ప్రపంచం ఇలా ఉండాలి, ఇలా నడవాలి అనడానికి మనకు కొన్ని వ్యక్తిగత ప్రమాణాలుంటాయి. దీనికి అనుగుణం గా లేనిది ఏదైనా మనకు కష్టం కలిగిస్తుంది. వేదనకు గురిచేస్తుంది. ఇంకా ముఖ్యంగా అశాంతికి లోను చేస్తుంది.
ఇందులో "అది తప్పే కదా మరి" అని తేల్చడం కన్నా కూడా, మనల్ని మనం శాంతి గా ఎలా ఉంచుకోవాలన్నదే ముఖ్యం.
ఈ ప్రపంచం ఇలాగే ఉంటుంది, దాని మానాన అది నడుస్తూ పోతుంది అనుకునేంత విముఖత మనకు అక్కర్లేదు. లేదంటే ఈ ప్రపంచాన్ని మార్చాలని పూనుకున్న మహానుభావులందరినీ తప్పు పట్టిన వాళ్ళమవుతాం. కాబట్టి ఆ తప్పు మనం చేయనక్కరలేదు.
అయితే---
ఇక్కడ ఒక కీలక విషయం దాగుంది. అది ఏంటంటే....
రెండేళ్ళ పిల్లగాడు తప్పుగా మాట్లాడితే మనకు కోపం రాదు. వాడింకా మాటలు నేర్చుకుంటున్నాడు అనుకుంటాం.
అలాగే ఈ జనమంతా ఇంకా బతకటం నేర్చుకుంటున్నారనుకోవచ్చ్చు కదా!
ఈ ప్రపంచం ఇంకా కొత్తగా నిర్మాణం అవుతూనే ఉందనుకోవచ్చు కదా!
జీవితాంతం జీవించటం ఎలాగో నేర్చుకుంటూనే ఉండాలంటాడు ఒక రోమన్ తత్వవేత్త.
ఈ ప్రపంచం ఇంకా నేర్చుకుంటూనే ఉందేమో! పర్ఫెక్ట్ అవడానికి సమయం పడుతుందేమో!
బాగుంది మీ రచన , భావ వ్యక్తీకరణ కూడా బాగుంది.......
రిప్లయితొలగించండిమీ భవిష్యత్ రచనలకిదే నా అభినందనలు..
good bhaga cheppav :)
రిప్లయితొలగించండిss ur right gv
రిప్లయితొలగించండి-lucky