నా సంస్కృతి సచ్చిపోతోంది ||సత్యం గడ్డమణుగు||

పంచెకట్టు పవిత్రత ఇప్పుడు
పాత కాలపు చాదస్తంగా మారుతోంది..
నా సంస్కృతి సచ్చిపోతోంది..

పైట కొంగు దిద్దుబాటు ఎన్నో ఫ్యాషన్ల పైమెరుగులలో
కనిపించకుండా పోతోంది...
నా సంస్కృతి సచ్చిపోతోంది..

రైంస్ పోయంస్ అనుకుంటు చిన్ననాటి
చేత వెన్నముద్ద చెంగల్వ పూదండ లను
ఏనాడో పలకలమీద తుడిపేశారు..

ఫేసుబుక్కుల చిక్కులలో
లైకుల నొక్కులు నొక్కుతూ
రోజుకో నీతి వాఖ్యాన్ని పంచుకుంటు
మేము కూడా సాంప్రదాయాలకు విలువనిచ్చేస్తున్నాం
అని తెలియకుండానే ఆర్టిఫిషియల్ గా తెగ సంబరపడిపోతూ
నిజం లో అలాంటి అవకాశం వచ్చినప్పుడు
మాత్రం తమ గజి బిజి బతుకుల బిజీ లైఫుని
వంక చేసుకుని తప్పించుకునే
తలకమాసిన సన్నాసుల వైరస్ ఈరోజు
క్రమ క్రమంగా అందరికీ పాకిపోతోంది..
నా సంస్కృతి సచ్చిపోతోంది..

- Satyam Gaddamanugu , 27-02-2013, 11:19am

జనాల కన్నీరుల ఏరులలో ప్రతీకారమనే చేపలను పట్టే ఆగంతక జాలర్లు

రక్తం తాగే తోడేళ్ళ విక్రుత హీంకారాలకు, ఈనాడు
ప్రశాంతమైన నగరం రక్తపు ముద్దలతో తడిసిపోయింది..
ఎన్ని సార్లు ఎంతమంది
అభం శుభం తెలియని అమాయకుల
ప్రాణాలను బలి తీసుకున్నా
ఆ రాక్షసుల ఆకలి తీరటం లేదు..

బోసినవ్వుల పాపాయిల నుండి తాతయ్యల వరకు
ఎంతో మంది తిరుగాడే రద్దీ రోడ్లు ఒక్కసారిగా
ఎరుపు రంగు పూసుకుని కాటికి
కళేబరాలను అందించేందుకు సిద్దమయ్యాయి..

నుజ్జు నుజ్జయ్యి సగం కాలు విరిగిపోయి
తాళలేని ఆ బాధలో "అమ్మా.. నొప్పీ..
తట్టుకోలేకపోతున్నాను.. " అంటూ కోమాలోకి
చేతిలో బస్సు టికెట్టుతో ప్రయాణమయ్యింది నా సోదరి..

టీవీ లో సినిమాలు సీరియల్సు చూస్తూ మద్యలో
ఫ్లాష్ న్యూస్ బాంబ్ తో జారిపోయిన
గుండెను గట్టిగా పట్టుకుని కంగారులో
సెల్ఫోను కీపాడ్ పై తడబడుతున్న వేళ్ళను
సరిచేసుకుని "ఎలా ఉన్నావ్ రా.. " అంటూ ఎంతో మంది
అమ్మా నాన్నల హృదయాలు..

ఎవరిదీ తప్పు..??
ఎవరు దీనికి దోషులు..??
ఇలా జనాల కన్నీరుల ఏరులలో ప్రతీకారమనే
చేపలను పట్టే ఆ ఆగంతక జాలర్లదా..??
ముందే హెచ్చరిక అందినా
ఏమీ చేయలేని అసమర్ద వ్యవస్త దా..??
లేక
ఇలాంటి అసమర్ద వ్యవస్త లో
బిక్కు బిక్కుమంటూ బతుకుతున్న
ఈ అమాయక ప్రజలదా..??

- Satyam Gaddamanugu||22-02-2013||11:00am||

నీ పేరు స్వామి కాదు నాయనా "భక్తి స్వామి"వి..

ఈరోజు నేను నిదుర లేచి తయారవుతుండగానే మా భరద్వాజ్ గాడు "అన్నయ్యా.. త్వరగా కానివ్వు హనుమాన్మందిర్ కి వెల్దాం" అన్నాడు. ఇంకెముంది శుభం అనుకుని ఇద్దరం త్వర త్వరగా రెడీ ఐపోయి గుమ్మం దాటామోలేదో ఒక ఆటో అతను మాకోసమే అన్నట్లు ఇంటి ముందు నిల్చుని హనుమంతునికి దణ్ణం పెట్టుకుంటూ ఉన్నాడు (ఇక్కడ కూడా ఒక హనుమాన్మందిర్ ఉందిలేండి..) ఇంక అతన్ని "ఇలా గుడికెళ్లాలి వస్తావా..??? " అంటూ ఆటో ఎక్కేసి బయల్దేరాము..
ఎక్కిన పది నిముషాల్లో ఆటో అతను ఒక్క సారిగా ఆపేసి " దణ్ణం పెట్టుకొచ్చేస్తాను.. ఇక్కడే ఉండండి.. " అంటూ ఆటో దిగి ముందుకెళ్లాడు. తీరా చూస్తే అక్కడ ఏదో అమ్మవారి గుడి ఉంది. పోనీలే గుడే కదా అనుకున్నాము. ఇంక చూస్కోండి దారి మద్యలో ఎక్కడ గుడి కనిపిస్తె అక్కడ ఆగటం, అందరం దిగి దండం పెట్టుకుని రావటం.. "భలే ఆటొ వాడు దొరికాడు.. ఇవాళ హాయిగా దైవ దర్శనాలవుతున్నాయి" అని ఇద్దరం మనసులో అనుకుని సంతోషపడ్డాము. మొత్తానికి మేము అనుకున్న హనుమత్ కోవెల కి కూడా వెళ్ళేసి తిరుగు పయనమయ్యాము. ఈ మద్యదారిలో మా భరద్వాజ్ గాడు ఉత్సాహం ఆపుకోలేక " ఏం నాయనా ఏంటి నీ పేరు? మొత్తానికి మంచి భక్తి ఉన్నవాడివే దొరికావు పొద్దున్నే.. " అన్నాడు. అలా మొదలయ్యింది మా ముచ్చట. తన పేరు స్వామి అనీ, తనకు రోజూ ఇలా ఉళ్ళోని ప్రతీ గుడిలో దర్శనం చేసుకోవటం నిత్య కృత్యమనీ, తనకు ఇద్దరు పిల్లలనీ చెప్పుకొచ్చాడు. అందులోనూ అతను చెప్పిన ఒక మాట మత్రం నాకు బాగా నచ్చింది " దేవాలయంలోకి అలా వెళ్ళి వస్తే మనసు ఎంతో ప్రశాంతంగా ఉంటుందండీ.. " అని.. నిజమే కదా మరి.. భక్తి మనసులో సాత్వికాన్ని తట్టిలేపుతుంది. ఆ క్షణం లో ఆ ఆటో స్వామి లో నాకు సాక్షాత్తూ ఆ ఆంజనేయుడే కనిపించాడు. అందుకే ఆయన నిజంగా ఆటో స్వామి కాదు భక్తి స్వామి.