ఏ జీన్సో, మిని స్కర్టో వేస్కొని ఒస్తే " అబ్బా.. కత్తిలా ఉంది.." అంటారు.

" అందమె ఆనందం,,, ఆనందమె జీవిత మకరందం..." అన్నాడో కవి తన పాటలో..
కానీ ఆ అందమే ఈనాడు ఎన్నో అనర్దాలకు మూలం అవుతోంది. నాగరికత, ఫ్యాషన్ అంటూ భారత స్త్రీల వస్త్రధారణ నానాటికీ దిగజారిపోతోంది. మొన్నటిదాకా సినిమాలకే పరిమితం అనుకున్న ఈ కు'సంస్క్రుతి ఈనాడు రోడ్డుమీదదాకా ఒచ్చేసింది. ఇలానే పోతే ఎన్నో వేల సంవత్సరాలుగా కట్టబడి, రక్షించబడిన భారతీయ సాంప్రదాయ గోడలు ఖచ్చితంగా కూలిపోతాయి.


ఎప్పుదో చిన్నప్పుడు సాంఘీక శాస్త్రం లో అనుకుంటా.. " ఆదిమానవుడి నుండి నాగరిక మానవుడు ఎలా ఆవిర్భవించాడో" అని పాటం చదువుకున్నను.. నేటి పరిస్తితులు చూస్తుంటే భవిష్యత్తులో ఖచ్చితంగా నాగరిక మానవుడు మళ్ళీ ఆది మానవుడైపోతాడేమో..?? అదే కనుక జరిగితే  ఎందరో మహనీయులు, ఉన్నతోన్ముఖులు కలిసి దిద్దిన మన కట్టుబాట్లు బూడిదలో కలిసినట్లే.. దీనిని ఆపటానికి మన ప్రతీ ఒక్కరిలో చైతన్యం కావాలి.


నిజానికి ఈమాట చెప్తున్నానని చాలామంది నన్ను తిట్టుకుంటారేమో కానీ, ఇలాంటి విషయాలలో నిజాన్ని నిఖ్ఖచ్చిగా చెప్పటమే నాకు తెలిసిన నైజం..ఇలాంటి వ్యాసాలను ఎన్నో చదివె చాలా మంది లో " బాగా చెప్పారు", " బాగా రాసారు" అనేవారు బోలెడు మంది..మరి వారిలో ఈ విషయాలను తమ మనసులోకి ముద్రవేసుకుని నడుచుకునేవారెందరు???????

సరే.. ఈ విషయం పక్కన పెట్టండీ.. ఈ ప్రపంచమ్లో ఏదైనా అభివ్రుద్ది చెందుతోంది అంటే (అది చెడైనా, మంచైనా సరే) దానికి మనం ఖచ్చితంగా అవకాశం 100% ఇచ్చామనే లెక్క.. అలాంటప్పుడు మనమెందుకు అవకాశం ఇవ్వాలి చెప్పండి..


అంతెందుకు.. ఒకమ్మాయి చక్కగా చీర కట్టుకుని అలా ఒస్తుంటే ఎవరైనా " అమ్మయి మహా లక్ష్మిలా లక్షణం గా ఉంద" టారు.. అదే ఏ జీన్సో, మిని స్కర్టో వేస్కొని ఒస్తే " అబ్బా.. కత్తిలా ఉంది.." అంటారు.. ఒకవేళ అనకపోయినా కనీసం మనసులో అనుకుంటారు.. అలాంటి అవకాశాన్ని మనమే ఇచ్చినప్పుడు మళ్ళీ " వెధవ.. మ్యానర్స్ లేదు.. ఎలా చూస్తున్నాడో.. ఎలా మాట్లాడుతున్నాడో..." అని అనుకోవడాం ఎంతవరకు కరెక్ట్..?? (అలాగని నేను ఆ కామెంట్స్ చేసె వాళ్ళని సమర్దిస్తున్నానని అనుకోవద్దు.. మనమే సరిగా ఉంటే అనేమీ రావు కదా అనేది నా ఉద్దేశ్యం..)


ఇక సినిమాల విషయానికి ఒస్తే, మితిమీరిన శ్రుంగారం, అశ్లీల ద్రుశ్యాలు.. వాటన్నింటినీ సమర్దించుకోవడానికి  వాటికి ఐటం సాంగ్స్ అని పేరు.. ఇలాంటి వాటిని మనమే సూపర్ అంటూ హిట్ చేస్తుంటే ఇక ఆ సినిమా వాళ్ళు ఎందుకు ఆగుతారు చెప్పండీ.. మొన్నకి మొన్న కొత్తగాఅ విడుదలైన సూపర్ హిట్ తెలుగు  సినిమాలో ఐటం సాంగ్ కి "డ్యాన్స్ వేసిన అమ్మయి అవే బట్తలతో ఒక ప్రయివేటు చానల్ కి ఇంటర్వ్యు ఇచ్చింది.. దానికి ఆ చానల్ ఒక గంట సేపు ప్రసారం.. ఇక్కడ ఆ అమ్మాయి కి కానీ, ఆ చానల్ వాళ్ళకి కానీ ఇంగిత జ్ఞానం లేదనే చెప్పాలి..  ఒక సినిమాలో మన హీరో ఒకతను చెప్పిన డైలాగు గుర్తొస్తోంది..
" ఒక ఆడది తన అందాలను నాలుగు గోడల మద్య తాళి కట్టిన భర్తకి చూపించాలి కానీ, ఇలా కురచ బట్టలతో రోడ్డు మీద వాళ్ళందరికీ కాదు.."
ఈ డైలాగుతో అప్పటి వరకూ ఫ్యాషన్ డ్రస్సులు వేసిన ఆ హీరోయిం కాస్తా పూర్తిగా మారిపోయి మిగిలిన సినిమా అంతా సాంప్రదాయ దుస్తులే వేస్తుంది.

అదంటే సినిమా.. కానీ మరి ఈ "నిజం" లో ఎన్ని సార్లు చెప్తే మనలో మార్పు ఒస్తుంది???????

=================================================

ఇదంతా నెను కెవలం మన సాంప్రదాయాలను, కట్టుబాట్లను కాపాడుకోవాలనే తాపత్రయంతో మాత్రమే చెప్పాను తప్ప ఎవరినీ బాదపెట్టాలని మాత్రం కాదు..!

ఒకటి చెప్పనా... బతుకుని బతకలేకపోవటం కూడా ఒక జబ్బే..!

ప్రపంచం లో ఒక్కొక్కరిది ఒక్కొక్క సమస్య. కొందరికి డబ్బు సమస్య ఇతే కొందరికి జబ్బు సమస్య. పదవ తరగతి పిల్లవాడికి పరీక్షల భయం. ఇంటర్ చదివే వాడికి ఎంసెట్ ర్యాంకు కోసం పాకులాట. డిగ్రీలు చేసే వారికి ఉద్యొగం కొసం ఆరాటం. ఉద్యొగస్తులకు జీతాలు, తల్లితండ్రులకు పిల్లల చదువులు ఇంటి భాద్యతలు.. ఇలా ప్రతీ ఒక్కరూ ఎదో ఒక ఇబ్బంది.

కొంతమందికి ఎంత తిన్నా కడుపు నిండదు, అలాగే ఇంకొంతమందికి ఎంత సంపాదించినా సరిపోదు. ఈనాటి కాలంలో ప్రతీ ఒక్కరూ తమ జీవితం, భవిష్యత్తు బాగుండాలి అని ఎన్నో ప్రణాలికలు వేసుకుని డబ్బులు సంపాదించి ఇంట్లోకి అన్నీ సమకూర్చుకొవాలని ఎన్నో కలలు.. వాటి కోసం రేయింబవళ్ళూ కష్టపడి తీరా అవన్నీ మన కళ్ళముందుకి ఒచ్చాక అనుభవించటానికి మన ఒళ్ళే సహకరించదు, కొన్ని సార్లు మనమే ఉండవేమో..! మరి ఆ సంపాదించిందంతా ఎందుకు?????

ఈనాడు ఈ పోటీ ప్రపంచం లో  ప్రతీ తల్లీ తండ్రీ తమ పిల్లలకి " ఒరెయ్ బాగా చదువుకోవాలి రా.. బగా పైకి రావాలి, జీవితం లో నీకు ఎమీ లోటు రాకుండా పేద్ద ఉద్యొగం చేయాలి రా నాన్నా.." అని చెప్తున్నరే కానీ జీవితం లో " ఇవేమీ లేకపోఇనా, జీవితాన్ని ఆనదంగా గడపగలిగే" లా అసలైన జీవన మాధుర్యాన్ని తెలియజేయలేకపోతున్నరు.

ఎం.???? బంగళాలలో ఉంటేనే  ఆనందంగా ఉంటారా?? ఏ.సీ. రూంస్ లో నే సుఖంగా జీవిస్తారా??

పొద్దున్నే కాసంత సద్ది మూటకట్టుకుని కూలీ పనికి వెళ్ళి, 
పొద్దుగూకగానే ఇంటికి చేరి, 
అంత ఆవకాయ తో నాలుగు ముద్దలు సంతోషంగా తిని, 
అప్పటికే ఆడుకుని అలిసి నిద్రపోతున్న పిల్లల నుదురు పై ఒక్కసారి ముద్దు పెట్టుకుని,
హాయిగా అలా ఆరుబయట చల్లని వెన్నెలలో ఆ చందమామని చూసుకుంటూ,
రోజంతా ఇంట్లో కష్టపడే ఇల్లలి ముచ్చట్లను ఆలకిస్తూ
ఆదమరిచి నిద్రపోయే ఆ ఆనందం ప్రపంచమ్లో ఏమూలన దొరుకుతుంది????
ఎన్ని కోట్లు పెడితే మాత్రం ఒస్తుంది????

అలాగని అందరూ చదువులు మానేసి కూలీకి వెళ్ళాలని కాదు, కానీ మనకి డబ్బులొచినా, జబ్బులొచ్చినా అది మనమీదే ఆధారపడి ఉంటుంది. ఎందుకు పుట్టామో తెలియదు, ఎప్పుడు ఈ ప్రపంచానికి టాటా చెప్తామో తెలియదు.. అలాంటప్పుడు మనకు దొరికిన గొప్ప అవకాశం ఈ మానవ జన్మ,,,

ఒకటి చెప్పనా... బతుకుని బతకలేకపోవటం కూడా ఒక జబ్బే.. ఇందాక చెప్పినట్లు బతకటం అంటే ఏ.సీ కార్లు, టచ్ సెల్లు ఫోనులు, కంప్యూటర్లు, అంతస్తులు, ఆస్తులు కావు.. ఎటువంటి బాదరబందీ లేకుండా నాలుగు మెతుకులు ఐదువేళ్ళను నోటికందించగలగటం, నలుగురితో చిరునవ్వుతో మాట్లాడగలగటం, ఎలాంటి ఆలోచనలూ లేకుండా ప్రశాంతమైన నిద్ర పోవటం, చివరకు నలుగురు నీ కోసం జీవించటమే జీవితం.