వెళ్ళి ఓదార్చి గుండెలకు హత్తుకుని సేదతీర్చి

" అందమె ఆనందం.. ఆనందమె జీవిత మకరందం.."

అని ఎవరో కవి అన్నారు కానీ

నాకు మట్టుకు ఆనందమే నిజమైన అందం.

మిస్సు వరల్డ్ మిస్టరు వరల్డు ల కంటే కూడా

రోజు చివరిలో కాసనంత కూడుతో కడుపు నింపుకుని

కమ్మటి మాటలతొ కాలాన్ని వెనక్కు నెట్టెసి..

ఎప్పుడు సాయంకాలమమవుతుందా..
మన అడ్డాలోకి సావాస గాళ్ళు అందరు చెరుకుని
పొద్దుగూకేదాకా మనసారా బాతాకానీ వేసి..

పొద్దున్నే పిల్లల్ని బడికి పంపించడానికి

వాళ్ళ పనులు అన్నీ చూస్తూ, అటు ఆయన రెడీ అవుతున్న్నారా,
మద్యాహ్నం బయట ఏ చెత్త తిండ్లు తినకుండా
తాను పెట్టిన అన్నండబ్బాను తానే బ్యాగులో సర్ది

చేయి ఊపి సాగనంపి, సాయంత్రం ఒచ్చేదాకా ఎదురు చూసి…

బడిలో పెట్టె ఆ ఆటల పోటీల్లో ఎదో ఒక చిన్న కప్పు గెలవగానే
పరిగెత్తుకుంటూ ఒచ్చి చూపించగానే నాన్న " శభాష్ రా కన్నా"

అనగానే ప్రపంచంలో నన్ను మించేవాడు లేదు అన్నంతగా
ఆనంద పడి..

స్నేహితుడు బాదలో ఉన్నాడని తెలియగానే వెళ్ళి ఓదార్చి

గుండెలకు హత్తుకుని సేదతీర్చి, ఏంపర్వాలేదు.. నీకు నేనున్నానంటూ
భరోసా ఇచ్చి..

ఇలాంటి అరుదైన ఆనంద క్షణాలే
మనిషికి నిజమైన అందాన్ని ఆపాదిస్తాయి..

-````నా తలపులు````
(సత్యం గడ్డమణుగు)